ਈ-ਰਸਾਲਾ (e Magazine)

 ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਆਵਾਜ
ਇਹ ਨਹੀਂ ਦਬਾਇਆਂ ਦਬ ਦੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਆਵਾਜ ਚੁੱਪ ਵੱਟੀ ਸਮੇਂ ਦਿਆਂ ਹਾਕਮਾਂ ਕੀ ਹੈ ਇਸ ਵਿਚ ਰਾਜ ਅੱਜ ਸੌਂ ਗਿਆ ਸਾਰਾ ਮੀਡਿਆ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜਮੀਰ ਮਾਰ ਕੌਲੀ ਚੱਟ ਬਣ ਗਏ ਹੁਣ ਦੇਖ ਲਵੋ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਨਾਂ ਪਿਆਰ ਇਕੱਠ ਹੋਇਆ ਸ਼ਹਿਰ ਮਾਨਸਾ ਇਹਨਾ
ਭਾਸ਼ਣ
ਉਘਾ ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਸੱਥ ਵਿੱਚ ਬੜੇ ਉਚੇ ਸੁੱਚੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਾਲਾ ਭਾਸ਼ਣ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਸਾਰੇ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸੁਣ ਰਹੇ ਸਨ।ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਕਿਸੇ ਨਵੇਂ ਵਿਸ਼ੇ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਸੀ।ਸਿਰਫ਼ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹੋਰ
ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਦਾਸਤਾਨ
ਇੱਕ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਲੱਤ ਦੂਜੀ ਪਾਣੀ ਮਾਰੀ ਮੱਤ ਗੱਲ ਕੌੜੀ ਲੱਗੇ ਸੱਚ ਜੋ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕਹੇ ਛੇਵਾਂ ਦਰਿਆ ਨਸ਼ਿਆ ਦਾ ਚੱਲੇ ਕੋਈ ਸਾਰ ਨਾਂ ਲਵੇ ਝੂਠ ਸੱਚ ਨੂੰ ਦਬਾਉਦਾਂ ਵੇਖਿਆ ਸਾਰਾ ਪਿਆ ਜੱਗ ਵਾ ਸੁਣੇ ਏਥੇ ਸ਼ਰੇਆਮ ਚਿਟਾ ਨਸ਼ਾ ਵੇਚਦੇ ਖਬਰ ਆਈ ਸੁਣੀ ਮੈਂ
ਰੁੱਤ ਜਾਮਣਾਂ ਦੀ ਆਈ
ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਜਾਮਣਾਂ ਨਾਲ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਬੜੀਆਂ ਈ ਯਾਦਾਂ ਜੁੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਮੇਰੇ ਪੇਕੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਘਰ ਬਾਗ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਅੰਬ, ਆੜੂ, ਅਮਰੂਦ, ਜਾਮਣ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਥੇਰੇ। ਬਾਗ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਘਰ ਵੀ ਖੱਤੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ।
ਤਬਾਹੀ ਝੱਲਣ ਦਾ ਹੌਸਲਾਂ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਮੇਰਾ ਸਭ ਜਲਦੀ ਹੀ ਠੀਕ ਕਰ ਦੇਵੇ ਗਾ ਪਾਣੀ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਵਾਲਾ ਡੂੰਘਾਂ ਜਖਮ ਛੇਤੀ ਹੀ ਭਰ ਦੇਵੇ ਗਾ ਹੜ ਪੀੜ ਨੂੰ ਝੱਲਣ ਵਾਲਾ ਹੌਸਲਾਂ ਹੈ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਦੁੱਖ ਵੰਡਾਉਣ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਵੀ ਹੈ ਞਿੱਚ ਖਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਪਰਮਾਤਮਾਂ
ਤਬਾਹੀ ਦੀ ਪੁਕਾਰ
ਸਾਰ ਲਏ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕਾ ਤੇਰਾ ਰੁੜਦਾ ਜਾਦਾਂ ਪੰਜਾਬ ਨੁਕਸਾਨ ਬਹੁਤ ਵਾ ਹੋ ਗਿਆ ਪਾਣੀ ਆ ਗਿਆ ਬੇ ਹਿਸਾਬ ਮੀਂਹ ਪਿਆ ਪਹਾੜਾਂ ਚ ਦਰਿਆ ਭਰ ਗਏ ਨੇਂ ਸਾਰੇ ਕਰਨ ਤਬਾਹੀ ਮੰਜਰ ਮਚਾਵਦੇਂ ਪਾਣੀ ਅੱਗੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇਂ ਹਾਰੇ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਚ ਮਹਿਕਾਂ ਸੀ ਵੰਡਦਾਂ ਇਹ
ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਤਬਾਹੀ
ਕੁਦਰਤ ਤੋਂ ਡਰ ਬੰਦਿਆ ਦੇਖ ਪਲਾਂ ਚ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾ ਤੀ ਕਿਸੇ ਦਾ ਜੋਰ ਨਹੀਓਂ ਚਲਦਾ ਸਭ ਨੇਂ ਵਾਹ ਪੂਰੀ ਵਾ ਲਾ ਤੀ ਏਥੇ ਸਵੇਰ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਰਾਤੀ ਗੂੜੀ ਨੀਦੇਂ ਸੁੱਤੇ ਪਾਣੀ ਘਰਾਂ ਚ ਆਣ ਵੜਿਆ ਵੇਖਿਆ ਸਵੇਰੇ ਜਦੋ ਸੀ ਉਠੇ ਚੜ ਉਪਰਲੀ ਮੰਜਿਲ ਗਏ ਹਫੜਾ
 ਮੀਂਹ ਤੇ ਹੜ
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਜੀ ਮੇਹਰ ਕਰੀਂ ਹੜ ਪਹਾੜਾਂ ਵੱਲੋਂ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਰੋਕਿਆਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਇਹ ਰੁਕਣਾ ਪੰਜਾਬ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੇਜੀ ਚ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਘਰਾਂ ਚ ਦਾਖਲ ਹੋਵੇ ਗਾ ਵੀ ਜਰੂਰ ਜਾਨੀ ਮਾਲੀ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਕਰੇਗਾ ਉਚਿਆਂ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਵੀ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਤੇ ਨੀਵਿਆਂ
ਮਨੁੱਖ ਹਾਰਨ ਲਈਂ ਨਹੀਂ ਬਣਿਆ
ਮਨੁੱਖ ਹਾਰਨ ਲਈਂ ਨਹੀਂ ਬਣਿਆ ਕੁੱਛ ਬਾਤ ਹੈ ਕਿ ਹਸਤੀ ਮਿਟਤੀ ਨਹੀਂ ਹਮਾਰੀ, ਸਦੀਉਂ ਰਹਾ ਹੈ ਦੁਸ਼ਮਣ , ਦੋਰੇ ਜਹਾਂ ਹਮ਼ਾਰਾ। - ਇਕਬਾਲ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਇਸ ਧਰਤੀ ’ਤੇ ਜਨਮ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਵੀ ਜਨਮ ਲੈ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਬੱਚਾ ਆਪ
ਇਕ ਖੋਜ ਭਰਪੂਰ ਪੁਸਤਕ- ਪੀਲੂ ਦਾ ਮਿਰਜਾ ਸਹਿਬਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਰਚਨਾ
ਕਿੱਸਾ ਕਾਵਿ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਇਕ ਵੱਡਮੁੱਲਾ ਅਤੇ ਅਨਿੱਖਵਾਂ ਅੰਗ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਚ ਨਾਇਕ ਨਾਇਕਾ ਦੇ ਪਿਆਰ, ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਅਤੇ ਨਾਇਕ ਦੀ ਬਹਾਦੁਰੀ ਅਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੋਰ ਰੋਚਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਾਵਿ ਰੂਪ ਵਿਚ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ