ਜਦ ਤਕ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸ ਨੇ ਚਲਦੇ ਜੀਵੀਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਅ ਭਰ ਭਰ ਕੇ,
ਮਾਣੀਏ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਪਲ ਨੂੰ, ਨਾ ਵਕਤ ਟਪਾਈਏ ਮਰ ਮਰ ਕੇ।
ਛੱਡ ਸ਼ਿਕਵੇ, ਸੁਕਰਾਨੇ ਕਰੀਏ, ਦੁਖ-ਸੁਖ ਉਸਦੀ ਰਜਾ ’ਚ ਜਰੀਏ,
ਕਾਦਰ ਦੀ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਤੱਕੀਏ, ਖੁਸ ਹੋਈਏ ਸਿਜਦੇ ਕਰ ਕਰ ਕੇ।
ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਸਿਆਣਪ ਰੱਖਣੀ, ਗੱਲ ਪਤੇ ਦੀ ਸਭ ਨੂੰ ਦੱਸਣੀ,
ਜੀਅ-ਜਾਨ ਸੰਗ ਫਰਜ ਨਿਭਾਉਂਣੇ, ਨਾ ਰਹਿਣਾ ਜੱਗ ਤੇ ਡਰ
ਜਦ ਤਕ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸ ਨੇ ਚਲਦੇ ਜੀਵੀਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਅ ਭਰ ਭਰ ਕੇ,
ਮਾਣੀਏ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਪਲ ਨੂੰ, ਨਾ ਵਕਤ ਟਪਾਈਏ ਮਰ ਮਰ ਕੇ।
ਛੱਡ ਸ਼ਿਕਵੇ, ਸ਼ੁਕਰਾਨੇ ਕਰੀਏ, ਦੁਖ-ਸੁਖ ਉਸਦੀ ਰਜ਼ਾ ’ਚ ਜਰੀਏ,
ਕਾਦਰ ਦੀ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਤੱਕੀਏ, ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਈਏ ਸਿਜਦੇ ਕਰ ਕਰ ਕੇ।
ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਸਿਆਣਪ ਰੱਖਣੀ, ਗੱਲ ਪਤੇ ਦੀ ਸਭ ਨੂੰ ਦੱਸਣੀ,
ਜੀਅ-ਜਾਨ ਸੰਗ ਫਰਜ਼ ਨਿਭਾਉਣੇ, ਨਾ ਰਹਿਣਾ ਜੱਗ
ਅੱਜ ਸੋਹਲ ਨਹੀਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ
ਇਹ ਖਿੜੀਆਂ ਨੇ ਗੁਲਜ਼ਾਰਾਂ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ
ਕਦੇ ਪੰਜਾਬਣ ਤੜਕੇ ਉੱਠ ਸੀ ਦਹੀਂ ਨੂੰ ਦੇਂਦੀ ਗੇੜੇ
ਗੋਰਿਆਂ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਨੱਚਦੇ ਸੀ ਗੋਲ਼ ਮੱਖਣ ਦੇ ਪੇੜੇ
ਮੱਝੀਆਂ ਤੇ ਗਾਵਾਂ ਦੇ ਦੁੱਧ ਦੀਆਂ ਨਿੱਤ ਕੱਢਦੀ ਸੀ ਧਾਰਾਂ
ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ....
ਰੋਟੀ-ਟੁੱਕ ਮੁਕਾ ਟੱਬਰ ਦਾ ਕਰਦੀ ਕੰਮ ਬਥੇਰੇ
ਲਿੱਪਦੀ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਚੌਂਕੇ
ਮਾਪੇ ਹਰ ਪਲ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿਣ ਦੁਆਵਾਂ ਵਿਚ।
ਪਰ ਇਤਫ਼ਾਕ ਨੀਂ ਦਿਸਦਾ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾਂ ਵਿਚ।
ਬੱਚਿਆਂ ਖ਼ਾਤਰ ਮਾਪੇ ਕੀ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਨਹੀਂ,
ਜ਼ਫ਼ਰ, ਮਿਹਨਤਾਂ ਜਾਲਣ ਧੁੱਪਾਂ, ਛਾਵਾਂ ਵਿਚ।
ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਵੇਲੇ ਆਪਣੇ ਪਰਖੇ ਜਾਣ ਸਦਾ,
ਦਿਲ ਦਹਿਲਾਏ ਕਰੋਨਾ ਸਮੇਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਵਿਚ।
ਜੂਠੇ ਡੂਠੇ, ਪੱਤਲਾਂ ਸੁੱਟਦੇ ਸੜਕਾਂ ’ਤੇ,
ਕੂੜਾ ਨਿੱਤ ਵਹਾਵਣ ਜਾ ਦਰਿਆਵਾਂ ਵਿਚ।
ਹਾਰਨ
ਸ਼ੋਂਕ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਸੇਵਾ ਆਉਂਦੀ ਸਦਾ ਰਾਸ ਏ।
ਬੱਧੇ ਰੁੱਧੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਕਰਦਾ ਨਿਰਾਸ ਏ।
ਹਰ ਕੰਮ ਲੋੜਦਾ ਤਵੱਜੋ ਪੂਰੀ ਮਨ ਦੀ,
ਟਾਲ਼ਾ ਵੱਟ ਬੰਦਾ ਕਦੇ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਓਂ ਪਾਸ ਏ।
ਘੱਟ ਹੀ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਨੇ ਸੱਚੀ ਸੁੱਚੀ ਸੇਵਾ ਦੀਆਂ,
ਸੱਚੀ ਸੇਵਾ ਸੰਗ ਮਨ ਹੁੰਦਾ ਪ੍ਰਗਾਸ ਏ।
ਸੇਵਾ ’ਚ ਹੀ ਭਗਤੀ ਤੇ ਸੇਵਾ ’ਚ ਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਏ,
ਸੇਵਾ ’ਚ ਹੀ ਨਾਮ ਦੀ ਵੀ ਲਗਦੀ ਪਿਆਸ ਏ।
ਰਾਤੀਂ ਤੱਕੀਏ ਜੇ ਰੱਬ ਦੇ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੇ ਵੱਲ।
ਰਹਿਣ ਸੁਰਤ ਟਿਕਾਈ ਚੰਨ, ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਵੱਲ।
ਰਜ਼ਾ ਰੱਬ ਦੀ ਜੋ ਰਹਿੰਦੇ ਭਾਵੇਂ ਦੁੱਖ ਘਣੇ ਸਹਿੰਦੇ,
ਕਦੇ ਝਾਕਦੇ ਨਹੀਂ ਉੱਚਿਆਂ ਚੁਬਾਰਿਆਂ ਦੇ ਵੱਲ।
ਸੁਖੀ ਰਹਿਣ ਓਹੀ ਬੰਦੇ ਤਨੋਂ ਹੋਣ ਭਾਵੇਂ ਨੰਗੇ,
ਨਾ ਜੋ ਤੱਕਦੇ ਬੇਗਾਨਿਆਂ ਸਹਾਰਿਆਂ ਦੇ ਵੱਲ।
ਚੋਣਾਂ ਵੇਲੇ ਨੇਤਾ ਸਾਰੇ, ਲੋਕਾਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਨਾ ਨੱਸ।
ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਕਸੂਰ ਤਾਂ ਦੱਸ।
ਹੁਣ ਜੇ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਨਹੀਂ,
ਮੇਰੇ ’ਤੇ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜ਼ੀ ਹੱਸ।
ਹੱਸਣ ਦਾ ਕੋਈ ਹਰਜ਼ ਨਹੀਂ,
ਪਰ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਦੱਸ?
ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਕਰੀਂ,
ਲਾਈ ਬੈਠਾ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕੱਸ।
ਅੱਤ ਚੁਕਣੀ ਵੀ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ,
ਏਥੇ ਹੀ ਹੁਣ ਕਰਦੇ ਬੱਸ।
ਆਪਣੇ ਹੀ ਮਤਲਬ ਦੇ ਲਈ,
ਪਾਈ ਰੱਖਿਆ ਏ ਘੜਮੱਸ।
ਗ
ਸਦਾ ਲਗਦੀ ਏ ਚੰਗੀ ਸਾਨੂੰ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ।
ਜਦੋਂ ਕਰਦੇ ਉਹ ਅਜਬ ਨਜਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ।
ਹੁੰਦੀ ਕਾਬਲੇ ਤਾਰੀਫ ਉਸ ਨਦੀ ਦੀ ਹੈ ਚਾਲ,
ਜਿਹੜੀ ਮੰਨ ਕੇ ਹੈ ਚਲਦੀ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ।
ਜਿਹਨਾਂ ਸਿਖੀ ਤਰਕੀਬ ਕਿੱਦਾਂ ਜਿੰਦਗੀ ਬਿਤਾਉਣੀ,
ਕਦੇ ਮਨਦੇ ਨਾ ਬੰਦਿਆਂ ਹੰਕਾਰਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ।
ਜਿਹੜੇ ਆਸਾਵਾਦੀ ਹੋਣ, ਕਦੇ ਨੇਰ੍ਹੇ ‘ਚ ਨਾ ਰੋਣ,
ਰਹਿਣ ਕਰਦੇ ਉਹ ਚਾਨਣ
ਮੈਂ-ਮੇਰੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ, ਕਿਤੇ ਦੂਰ ਵਗਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ।
ਨਾਮ ਹਰੀ ਦੇ ਭਰੇ ਖਜਾਨੇ, ਤੂੰ ਜਿੰਨੇ ਮਰਜੀ ਲੁੱਟ।
‘ਕੱਲੇ ਆਏ, ‘ਕੱਲੇ ਜਾਣਾ, ਜੱਗ ਤੇ ਬਣਦਾ ਕਰਜ ਚੁਕਾਣਾ,
ਕੰਮ ਕੌਮ ਦੇ ਆ ਲਾਂਬੜਾ, ਏਥੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਾਲ ਨੀਂ ਜਾਣਾ।
ਪਿਆਰ, ਮੁਹੱਬਤ ਵੰਡ ਸਭ ਨੂੰ ਤੇ ਪੁੱਟ ਨਫਰਤ ਦਾ ਪੌਦਾ,
ਝੂਠੇ ਵਣਜਾਂ ਤੋਂ ਕੀ ਲੈਣਾ, ਤੂੰ ਕਰ ਕੋਈ ਸੱਚਾ ਸੌਦਾ।
ਵੇ ਸੁਣ ਦਿਲ ਜਾਨੀਆਂ! ਮੈਂ
ਚੰਗੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਆਧਾਰ, ਨਿਰਮਲ ਸੋਚ ਤੇ ਸੁੱਧ ਵਿਚਾਰ।
ਹਾਸਿਲ ਕਰ ਵਧੀਆ ਤਾਲੀਮ, ਕਰਨਾ ਸਿੱਖ ਚੰਗਾ ਵਿਵਹਾਰ।
ਚਮਨ ਦੇ ਵਾਂਗਰ ਖਿੜਦੇ ਰਹਿਣਾ, ਖੁਸਬੂਆਂ ਵੰਡਦੇ ਹੀ ਜਾਣਾ,
ਰਹੇ ਦੂਰ ਤਕਰਾਰ ਜੁਬਾਂ 'ਚੋਂ, ਦੁੱਖ-ਸੱਖ ਵਿਚ ਰਹਿਣਾ ਇਕਸਾਰ।
ਦੁਨੀਆ ਅਦਰ ਸੇਵ ਕਮਾਉਣੀ, ਹੱਕ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣਾ, ਹੱਕ ਦੀ ਖਾਣੀ,
ਨੇਕੀਆਂ ਦਾ ਸਰਮਾਇਆ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਮਿਲਦਾ